Οι άντρες με πρόβλημα γυναικομαστίας, αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα αυτοπεποίθησης και είναι με μόνιμα πεσμένη ψυχολογία. Η ψυχική ανάταση που προκαλεί η λύση του προβλήματος αυτού, είναι το ζητούμενο της σύγχρονης πλαστικής χειρουργικής

Με τον όρο γυναικομαστία, εννοούμε την μη φυσιολογική ανάπτυξη των μαστών στους άντρες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, ο άντρας ασθενής να έχει στήθος παρόμοιο με γυναικείο σε όγκο, σχήμα, μέγεθος και προβολή.

Η γυναικομαστία, οφείλεται συνήθως στη γενετική προδιάθεση του ασθενούς. Ως επί το πλείστον, η υπερβολική ανάπτυξη του αδένα του μαστού στους άντρες οφείλεται είτε στην υπερβολική έκκριση οιστρογόνων, ή στην έλλειψη ανδρογόνων ή σε έναν συνδυασμό και από τα δύο. Βεβαίως υπάρχουν κι άλλοι λόγοι όπως:
  • Χρήση φαρμάκων με στεροειδή
  • Ορμονικές ανωμαλίες
  • Γενετικές ανωμαλίες
  • Κληρονομικότητα
  • Κακοήθεις όγκοι
  • Ηπατικές ασθένειες
  • Γήρανση
Η γυναικομαστία, μπορεί να είναι μόνιμη ή παροδική.
 
Για παράδειγμα, τα νεογνά μπορεί να εμφανίσουν ανεπτυγμένο στήθος μέχρι τους 8-10 μήνες, λόγω των οιστρογόνων που μεταφέρθηκαν σε αυτά από τη μητέρα τους μέσα στη κοιλιά. Η νεογνική γυναικομαστία, μπορεί να διαρκέσει λίγους μόνο μήνες και μετά να εξαφανιστεί.
 
Όταν το φαινόμενο εμφανιστεί στην εφηβική ηλικία, μεταξύ 13-17 ετών, τότε η αιτία είναι συνήθως μια ορμόνη, η οιστραδιόλη που υπερέχει της τεστοστερόνης. Το φαινόμενο της γυναικομαστίας στους εφήβους, αγγίζει μέχρι και ποσοστό 40% επί των εφήβων. Συνήθως εξαφανίζεται εντελώς, μετά από 12 ή 24 μήνες.
 
Όταν όμως η εφηβική γυναικομαστία, επιμένει και στην μετα-εφηβική ηλικία, τότε θέλει προσοχή. Πρέπει να παρακολουθείται στενά και να διερευνάται διότι μπορεί και να υποκρύπτει σοβαρή επικείμενη νόσο εκτός της παθολογικής γυναικομαστίας.
 
Η γυναικομαστία σε ενήλικες άνω των 60 ετών οφείλεται στην εξασθένηση της σχέσης τεστοστερόνης και οιστρογόνων και είναι ένα φαινόμενο μη παθολογικό και πολύ συχνό στις ηλικίες αυτές.
 
Κάποιες φορές, η χρήση ορισμένων φαρμάκων, όπως αναβολικά, πολλά από τα καρδιολογικά φάρμακα, κάποια αντικαταθλιπτικά και γενικά νευρολογικά φάρμακα παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο στη δημιουργία διογκωμένων μαστών στους άνδρες.
 
Ο κατάλληλος υποψήφιος για χειρουργική αποκατάσταση της γυναικομαστίας, είναι ο ασθενής με γενετική προδιάθεση για αυξημένους μαστούς. Αυτό μπορεί να εξακριβωθεί με μαστογραφία ή υπέρηχο μαστού. Υπάρχουν όμως και ασθενείς που παρουσιάζουν το φαινόμενο λόγω παχυσαρκίας.
Στην περίπτωση της εφηβικής γυναικομαστίας, εάν το υπερτροφικό στήθος του έφηβου παραμείνει πάνω από 2 χρόνια, τότε η πάθηση θεωρείται μόνιμη και πρέπει να αντιμετωπιστεί χειρουργικά. Πρέπει λοιπόν μετά την ολοκλήρωση της ανάπτυξης του εφήβου να προγραμματισθεί η επέμβαση.
 
Είτε πρόκειται για έφηβο είτε για ενήλικα, το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να επιβεβαιωθεί πρώτα αν η γυναικομαστία είναι παθολογική. Οπότε αν πρόκειται για παθολογική γυναικομαστία, θα πρέπει πρώτα να θεραπευθεί η αιτία της νόσου και ύστερα να διορθωθεί μέσω της χειρουργική επέμβασης ο όγκος του στήθους. ‘Όταν η γυναικομαστία είναι γεγονός για πάνω από 2 χρόνια στον ασθενή, τότε μόνο με χειρουργική επέμβαση μπορεί να διορθωθεί.

Η επέμβαση της γυναικομαστίας συνδυάζει δυο μεθόδους, τη λιποαναρρόφηση και την χειρουργική αφαίρεση τους αδένα, με μια πολύ μικρή τομή στο κάτω μέρος της θηλής. Εν ολίγοις, γίνεται ένας συνδυασμός από αφαίρεση λίπους στη περιοχή, έπειτα επέμβαση αφαίρεσης του υπερτροφικού, μαζικού αδένα που προκαλεί το πρόβλημα κι αν χρειαστεί ξανά λιποαναρρόφηση για να διορθωθούν οι οποιεσδήποτε ατέλειες δημιουργήθηκαν από την αφαίρεση του αδένα. Η εμπειρία του γιατρού θα καθορίσει ποια μέθοδος θα χρησιμοποιηθεί, αν όχι και οι δυο.

Η επέμβαση γίνεται με ολική αναισθησία και συνήθως δεν απαιτείται διανυκτέρευση στη κλινική.
 
Ο ασθενής μπορεί να αισθανθεί ενόχληση και όχι πόνο, αν νιώσει πόνο, είναι τέτοιος που αντιμετωπίζεται μα απλά παυσίπονα.
 
Τις περισσότερες φορές γίνεται μια πιεστική περίδεση, που λειτουργεί σαν νάρθηκας. Το δέρμα πρέπει να υποβοηθηθεί για να «κολλήσει» σωστά στη νέα του θέση. Πρέπει επίσης να ασκηθεί στο σημείο πίεση. Αυτό γίνεται μέσω ενός ειδικού κορσέ, που λέγεται γιλέκο. Το γιλέκο θα πρέπει να φοριέται από τον ασθενή μετεγχειρητικά, όλο το 24ωρο και για ένα μήνα περίπου. Βέβαια θα μπορεί να το βγάζει για να κάνει μπάνιο. Μέσα σε ένα μήνα, ο ασθενής μπορεί άνετα να εμφανιστεί στη θάλασσα. Οι τομές είναι ανεπαίσθητες κ μετά από καιρό, εξαφανίζονται εντελώς.