Υπεριδρωσία ή “εστιακή υπεριδρωσία”

Ο άνθρωπος παράγει κάθε μέρα, κατά μέσο όρο, 700 έως 900 ml του ιδρώτα. Μπορεί βέβαια και κατά τη διάρκεια μίας σωματικής άσκησης ή κόπωσης αλλά και κατά τη διάρκεια ενός ζεστού γεύματος να αυξηθεί η έκκριση του ιδρώτα.
Η διαδικασία της εφίδρωσης επιταχύνεται και αυξάνεται με το στρες, το άγχος και γενικά με καυτερές τροφές.
Ωστόσο ξέρουμε ότι η εφίδρωση είναι μια φυσιολογική διαδικασία εμπλοκής στη θερμορύθμιση του σώματος (με σκοπό την διατήρηση της σταθερής θερμοκρασία σώματος στους 36,6 °C). 
 
Επιπρόσθετη λειτουργία της εφίδρωσης είναι να καθαρίζεται το σώμα από τις ελεύθερες ρίζες και άλλες ουσίες του οργανισμού μας (ιόντα νατρίου, καλίου, χλωριούχο ασβέστιο και ουρία, αμινοξέα, βιταμίνες, φάρμακα), που θα ήταν και η απάντηση στο ερώτημα «γιατί ιδρώνουμε».
 
Ένας  άλλος σημαντικός ρόλος είναι η συμμετοχή της στον σχηματισμό ειδικών οσμών σώματος (φερομόνες), η οποία είναι απαραίτητη για την σωστή ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή. 
 
Οι εκκρίσεις των ιδρωτοποιών αδένων έχουν παρόμοια σύνθεση με αυτά των ούρων. Ο ιδρώτας αποτελείται από 98-99% νερό και από ουρία, ουρικό οξύ, αμμωνία, χλώριο, κάλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο, σίδηρο και άλλα. Η σύνθεση του ιδρώτα είναι διαφορετική για κάθε άτομο, ανάλογα με τους ορμονικούς παράγοντες και τις δραστηριότητες της ζωής.
Γιατί ιδρώνουν μασχάλες, παλάμες και πόδια περισσότερο από άλλα μέλη του σώματος? Για δύο βασικούς λόγους!
Πρώτον, επειδή βρίσκονται πολύ περισσότερες ιδρωτοποιούσες αδένες και δεύτερον, επειδή εξαρτώνται άμεσα από τους παρακάτω παράγοντες:
 
  1. Τα συναισθήματα και το άγχος, όπου οι ορμόνες του στρες (κορτιζόλη και αδρεναλίνη) προκαλούν την εφίδρωση.
  2. Κατανάλωση καυτερών τροφίμων.
  3. Ορμονικές αλλαγές (εμμηνόπαυση, εφηβεία).
  4. Κληρονομικότητα.
  5. Υψηλή θερμοκρασία περιβάλλοντος.
  6. Αυξημένη υγρασία.
  7. Άρση φυσικών φορτίων.
  8. Χρόνια και οξεία δηλητηρίαση.
  9. Οξείες και χρόνιες παθήσεις.
  10. Μεταβολικές διαταραχές
 
Βάσει των παραπάνω μπορεί ο καθένας μας να ελέγξει εύκολα αν πρόκειται για μία προσωρινή υπεριδρωσία ή για μόνιμο πρόβλημα.
 
Στη δεύτερη περίπτωση μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την υπεριδρωσία με μεγάλη επιτυχία.
Οι τεχνικές ποικίλλουν από καιρό σε καιρό ανάλογα με την πρόοδο της επιστήμης.
 
 
 
Εκτός από την γνωστές μεθόδους όπως με OnabotulinumtoxinA (Botox) ή AbobotulinumtoxinA (Dysport) που βασίζονται στη botulinum toxin, υπάρχουν πιά και άλλες ώριμες τεχνικές όπως αυτές που εφαρμόζονται μέσω υπέρηχων(VASER), λέιζερ(Axilase) ή μικροκυμάτων(miraDry®). 

Για την ακρίβεια, δεν είναι επέμβαση όσο εφαρμογή. Το laser δίνει μια πιο μόνιμη λύση στο έντονο πρόβλημα της εφίδρωσης κυρίως στις μασχάλες. (Σε αντίθεση με το botox που πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 5 μήνες) Η θεραπεία με laser, εξαλείφει το πρόβλημα και δεν χρειάζεται επανάληψη της εφαρμογής. Αρχικά γίνεται μια χαρτογράφηση της περιοχής για να εντοπιστούν τα σημεία του προβλήματος, με το τεστ υπεριδρωσίας (minor test). Στη συνέχεια ο γιατρός χρησιμοποιεί μια αναισθητική κρέμα και κατόπιν ένεση με αναισθητικό (όπως και ο οδοντίατρος). Κατόπιν το laser, μέσω μιας πολύ λεπτής οπτικής ίνας, εισχωρεί ενδοδερμικά και καταστρέφει τους ιδρωτοποιούς αδένες της μασχαλιαίας χώρας. Το αποτέλεσμα γίνεται αντιληπτό από τις πρώτες 24 ώρες μετά την εφαρμογή, μόλις υποχωρήσει το ελαφρύ οίδημα που έχει δημιουργηθεί. Δεν απαιτείται επίδεσμος ή κάποια κάλυψη της περιοχής, ο γιατρός όμως θα σας συμβουλεύσει να αποφύγετε για ένα 24ωρο το πλύσιμο της περιοχής με ζεστό νερό.